มานั่งนึกดูคิดว่าผมไม่มีโอกาสเข้าร้าน OOTOYA นานเกินปีแล้วล่ะ แต่บังเอิญว่าเพื่อนบล็อกเกอร์มาชวน เพราะว่าที่ร้านมีเมนูใหม่ให้ลอง ก็เลยได้โอกาสเดินเข้าร้าน OOTOYA อีกครั้ง

ตามข้อมูลที่ได้มาคือ OOTOYA นำเสนอ 4 เมนูใหม่คือ

1. ปลากะพงแดง ( โอกิเมได ) หมักซอสโชยุโคจิย่างถ่าน
2. ไก่ย่างถ่านซอสเบซิล
3. หมูหมักซอสโชยุโคจิย่างถ่าน
4. ไก่ทอดในน้ำซุปหอมใหญ่กับหัวไชเท้าฝน

ซึ่งส่วนตัวแล้วผมเป็นคนชอบกินปลามากมายครับ ไม่ว่าจะกินดิบๆ แบบซาซิมิ หรือนึ่ง ทอด ต้ม ปิ้ง ย่าง อะไรก็ชอบหมดยกเว้นการเอามาทำในลักษณะคล้ายสเต็ก หรือย่างในลักษณะนี้ และพลิกเมนูดูไปมาก็ลังเลระหว่าง หมูหมักซอสโชยุคโคจิกย่างถ่าน กับ ไก่ทอดในน้ำซุปหอมใหญ่กับหัวไชเท้าฝน ( ชื่อจะยาวไปไหน ) แต่สุดท้ายก็สั่งไก่ทอดในน้ำซุปหอมใหญ่กับไชเท้าฝน เนื่องด้วยมันดูมีความน่าสนใจมากกว่าเมนูอื่น

ราคาโดยประมาณของ 4 เมนูนี้อยู่ระหว่าง 200-400 บาท ซึ่งเมนูที่ผมสั่งไปถือว่าราคาคุ้มที่สุดแล้วล่ะ แต่ที่ทำผมงงเล็กๆ ก็คือเพื่อนบอกว่าเมนูที่ว่ามาเนี่ยมันไม่ใช่ของใหม่ซะทีเดียว แต่มันเคยมีมาก่อนหน้านี้แล้วก็หายไปพักใหญ่… ก็ไม่รู้เหมือนกัน คือผมไม่ได้เข้าร้านนี้นานแล้วน่ะ

รอสักพักเมนูปลาของคุณเพื่อนก็ถูกยกมาเสิร์ฟก่อน …เรื่องรสชาติน่ะผมไม่รู้ แต่รูปร่างหน้าตาและกลิ่นนี่ยั่วยวนมาก แต่ก็ทำได้แค่มองตาปริบๆ รอเมนูที่สั่ง

และแล้วก็ถึงทีของผมบ้างล่ะ …สิ่งแรกที่รับรู้ได้เลยคือปริมาณมันเยอะมาก ส่วนของในเซ็ตก็เป็นพวกไข่ตุ๋นกับซุปครับ

สัมผัสแรกคือชิ้นไก่นุ่มและหอมครับ …ก็ไม่ถึงกับกลิ่นลอยโดดอะไรขนาดนั้น แต่ก็มีความน่าสนใจอยู่ไม่น้อย และเมื่อไก่ทอดถูกแช่อยู่ในน้ำซุปก็แน่นอนว่ารสชาติและกลิ่นของน้ำซุป ก็จะแทรกซึมชุ่มฉ่ำอยู่ในแป้งที่ทอด

ตอนแรกผมก็กังวลว่าถ้าแช่ไว้นานๆ จะทำให้ตัวไก่ชุ่มจนทำให้รสจัดเกินไปรึเปล่า แต่ผลก็คือรสชาติยังดีอยู่เพราะมันแช่อยู่ในน้ำซุปที่ไม่ได้เข้มข้นเหมือนกับการแช่ในซอสครับ

ข้าวเป็นอีกส่วนที่ผมให้ความสำคัญเพราะเคยไปบางร้านแล้วข้าวแข็งบ้าง ขาดความหนึบบ้าง คือขาดนั้นขาดนี่แต่ของที่นี่ทำได้ในระดับที่ไม่รู้สึกติดขัดอะไร

กินไก่ไปสักพักเริ่มรู้สึกอยากหาผักบ้าง ตอนแรกก็คิดว่ามีแค่ไชเท้ากับเห็ดเข็มทองที่วางไว้ด้านบน แต่พอใช้ตะเกียบคีบไปเรื่อยๆ ก็เจอผักด้วยล่ะครับ …ก็ดีครับจะได้มีอะไรมาตัดรสบ้าง

ส่วนน้ำซุปนี่ทำเอาผิดคาด คิดว่าเป็นพวกซุปมิโซะก็เลยยกถ้วยซดเลยครับท่าน แต่แล้วก็แทบสะดุ้งเพราะมันไม่ใช่ มันออกแนวซุปธัญพืชมีพวกเผือกอะไรทำนองนั้น

ตบท้ายด้วยของหวานอย่างไอศครีมชาเขียวในน้ำเต้าหู้ ที่มีถั่วแดงบด โมจิและวุ้นชาเขียวที่มากับน้ำเชื่อมคุโรมิสึ ซึ่งผมก็ราดน้ำเชื่อมหมดทั้งถ้วยล่ะครับ หนึบหนับเพลินกันไป

โดยรวมแล้วผมชอบนะ รสชาติกลางๆ ไม่จัดจ้านแต่มีเรื่องกลิ่นเข้ามาช่วยเพิ่มอรรถรส แต่เรื่องซุปนี่ไม่ใช่แนวสักเท่าไร… แต่ก็เกลี้ยงล่ะครับ ฮ่าๆ